 |
| chauffeur Martijn |
 |
| Natalia |
Got wat ben ik blij met geweldige vriendinnen. Ik stond
mezelf enorm uit te schelden op het zweefvliegveld, uitgezakt nadat ik mooi
omhoog draaide maar te snel van de gaggle wegvluchtte, dus ik stuurde Jamie het
verzoek om me even wat moed in te spreken. Zij begrijpt als geen ander hoe het
werkt, in de lucht de keuze maken om stress te ontlopen om dan op de grond te
balen omdat ik niet genoeg m’n best heb gedaan. Gelukkig zaten precies de
juiste personen in de bar waar ik een troostijsje ging halen, en twee biertjes
en een hoop Frans-Engels-Nederlandse misverstanden en grappen verder was het
leed alweer geleden. We haalden Natalia op die ergens bij het eerste keerpunt
stond, en liepen nog net op tijd over het marktplein van Laragne om Mario als
eerste op goal te zien binnenkomen. Even rondkijken op het landingsterrein,
boodschappen doen en koken, en straks met een verse fles rosé naar het Franse
kampement. Daar is het het gezelligst, niet alleen door Lou en Vianny maar
sowieso doordat de Fransen er altijd iets gemeenschappelijks van maken,
iedereen aan een grote tafel en de conversatie met de hele groep. Opnieuw een
gesprek over onze rare vriendschappen binnen het wedstrijdvliegen. We zien
elkaar zo verschrikkelijk weinig, en als we bij elkaar zijn vanwege een
wedstrijd hebben we geen tijd om iedereen te spreken, maar we delen de meest
intense en belangrijkste ervaringen van ons leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten