Ik word bijna moe van mezelf op een dag als dit, voortdurend
weer meer bekenden begroeten en nieuwe vrienden leren kennen, te vroeg starten
en weer uitzakken en ondertussen wanhopig met m’n bevroren computertje
rondrennen net zolang tot Phil ‘m met magische krachten gerepareerd heeft.
Openingstoespraak met openingshapjes en openingsdrankjes en openingslonken in m’n
beste Frans, te weinig eten en teveel alcohol om nog voor mezelf in te staan.
Dikke kans dat het morgen alsnog vliegbaar weer wordt dus ik zou toch enigszins
op tijd m’n bed in moeten. Kort blogje dan maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten