Ik heb ’t gedaan! In minder dan twee uur van de brug tot het landingsterrein gezwommen, zo’n 3,5 kilometer. Het lijkt wel wat op een wedstrijdtaak. Het helpt enorm als je het doel in zicht hebt. Het is niet echt lekker maar toch gaaf om de uitdaging aan te gaan en goal te halen. En net als in een wedstrijdtaak staat er niemand te klappen als je aankomt. Ik had natuurlijk ook tot de helft kunnen zwemmen en dan terug, zodat ik m’n handdoekje bij de hand had, maar dat is toch niet half zo leuk als een mooie vooraf gestelde meetbare taak. De hele lengte van het meer is een stuk gaver dan tot halverwege ergens en dan weer terug. Petr heeft nog geprobeerd of hij me zag zwemmen, hij had m’n handdoekje en jurk mee, maar ik was te snel, minder dan twee uur (van tevoren dacht ik dat ik er drie uur over zou doen). Met een rugzakje met m’n waterzak op m’n rug want meestal krijg ik waanzinnige dorst, en ook pijn aan m’n kop van m’n badmuts maar daar is mee te leven. Afijn, hiermee heb ik een prachtige afsluiting van m’n vakantie, dus ik pak al een dagje eerder in dan gepland. Petr mag wel nog met m’n board spelen dus ik zal pas morgenavond echt wegrijden, maar goed het is toch wel afgelopen al met al. Ik heb afscheid van de Chabre genomen met een prachtige landing op een kruis op zuid, met Antoine en Thierry die me allerlei wijnen wilden laten proeven en met een zwaai naar André en Yan die nog altijd op mijn eerste vleugel vliegt. Gisteren heel rustigjes naar Saint André gereden waar de Franse kampioenschappen gaande zijn. De camping was vol maar ik mocht naast Anne komen staan, superaardig aangezien we elkaar eigenlijk nauwelijks kennen. Het blijkt het Hollandse hoekje met Antony ernaast en aan de andere kant Christian, Gabriël, Daniel en Jean-Daniel die helaas keihard snurken. Verderop Kurt en Pieter, de Tjechen met zelfs een vriendelijke glimlach van Dan (!) en uiteraard overal Fransen. Vandaag werd er wel opgebouwd en winddummy Alexi startte zelfs met 90 graden cross, maar uiteindelijk werd de taak toch gecancelled. Goed voor mij want ik stond toch best te twijfelen of ik niet een klein vluchtje zou maken. Nu kon ik me helemaal overgeven aan m’n zelfbedachte uitdaging van ‘the big swim’ en nu zit ik als een tevreden mens m’n laatste vakantiedingetjes te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten