 |
| diner van m'n maatjes vanavond |
 |
| Pierre |
 |
| Celeste |
Ik draaide makkelijk naar 2300 meter maar vanaf daar werd het een beetje werken en meteen voelde ik de pudding in m’n armen. De bovenwind zou hard noord zijn, met matig west lager en op de landing was het oost. Dikke turbulentie ergens hoog dus, daar had ik nou net geen zin in met m’n enkeldoekertje en gebrek aan spierkracht. Ik rommelde nog wat rond het heuveltje oost van het vliegveld maar daar zat niks meer, en binnen een half uur stond ik met een forse overshoot op de grond. Tegen de tijd dat ik klaar was met inpakken waren Pierre en Guillaume er ook, allebei vonden ze de lucht heel naar. Grappig want ik was minder dan een uur eerder in de lucht en voor mij was het juist heel rustig. Nou ja tot tweeduizend dan.
Ik heb inmiddels m’n routine. Als ik ingepakt en uitgekletst ben loop ik naar m’n tent, pluk m’n oogjes uit en verwissel m’n schoenen, doe een wasje en dan fiets ik terug naar het landingsterrein om op het wagentje met m’n pakzakken te wachten. Dan boodschappen en een potje zwemmen, en afsluiten met gezelligheid met de Canards. Vooral Pierre vind ik leuk, hij doet me enorm aan Ad denken. Een ouwe stouterd, geestig, vriendelijk, en een vrij slechte piloot. En Christophe, de knappe goeie piloot, très cool. Hervé met z’n droge humor, en Gregoire die fanatiek probeert om zo lang mogelijk te vliegen en niet kan begrijpen dat ik er bewust voor kies om vroeg te starten en snel te landen.
We zitten met biertjes bij de receptie waar Celeste ons als een echte barvrouw moederlijk bij de les houdt. Ik ben bijna blij dat Phil er niet is want dan zou ik m’n aandacht moeten verdelen tussen hem en de canards, zoals nu tussen de canards en Tim en vader Dotchin. Het gaat nergens over en we doen niks, maar het is wel heel erg leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten