Gégé nodigde me uit om vandaag met hem mee te komen, ulm of motorzwever. Een rustdagje zou best goed zijn dacht ik maar het werd wel heel erg rustig, hier krijg ik dan toch weer stress van. Ik moest me om tien uur melden maar toen bleek dat hij dacht dat ik met de trike mee wilde. Ik heb te vaak in een trike gezeten om daarvoor af te zien van een echte vlucht, dus toen zei hij dat we rond een uur of één zouden starten met de zwever zodat we termiek konden vliegen. Ik liet me door hem uitnodigen voor de lunch, deels omdat ik niet precies begreep wat de bedoeling was, en het was natuurlijk een Franse lunch en toen moest de trike eerst nog worden ingepakt en uiteindelijk stapte ik pas om vier uur in de zwever. Om er direct weer uitgehaald te worden omdat de lucht te verschrikkelijk was. Harde noordenwind, zuidoost draaiend naar west in het dal, reteturbulent. We zouden wachten op de avond, misschien dat het dan kalmer zou worden. Ondertussen vertrok de één na de andere canard en uiteindelijk bleven alleen Big Joe, Gégé en ik over. Tijdens de pizza ging de wind eindelijk liggen maar toen was het te laat om nog te gaan zweven, maar ook om nog even een potje te gaan zwemmen. Dan maar een uurtje lezen in m’n hangmat. Net toen ik Hervé uitzwaaide hoorde ik achter me iemand “dag Hadewych” zeggen, zo leuk. Anton en Agnes, inmiddels ook niet meer actief maar nog altijd op rondreis langs de vliegveldjes van Frankrijk. Het is hèt grote voordeel van campings, het voortdurend tegen bekenden aanlopen of nieuwe maatjes vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten