Inmiddels heb ik me er wel een beetje bij neergelegd dat ik nooit meer wedstrijd zal vliegen en ook nauwelijks meer overland. Nu dient het volgende probleem zich aan: zonder de ambities die bij het overlandvliegen hoorden en met de angst die alsmaar toegenomen is doordat ik me veel te vaak bezeerd heb, wil ik alleen nog maar vliegen als het allemaal supermakkelijk en ideaal is. Rustig windje, groot landingsveld, makkelijk vleugeltje. Maar dat betekent dat ik bijna geen uren meer maak. En zonder uren nemen m'n vaardigheden duidelijk af. Een gevaarlijke vicieuze cirkel want nog altijd zou ik niet zonder vliegen willen leven.
