Ik ben ook wel een ontzettende muts af en toe. Jezus hoe
inefficient kan ik m’n tijd en m’n kilometers verspillen! Om half één startten
Grumpy en ik, en er zat wel wat maar na twintig minuten zakten we toch allebei
uit. De lucht was blauw met plakken cirrostratus, alleen in de verte cumulus en
die zagen er ook niet al te aantrekkelijk uit. En ik had nog drie uur rijden
voor de boeg dus ik pakte in. Natuurlijk, toen ik m’n pakzak dichtritste stond
de lucht vol schitterende bloemkooltjes en iedereen vloog op koers. Boe.
Bovendien heb ik nagelaten om m’n cartowing endorsement te halen, toch niet
slim want nou kan ik niet meedoen met Birchip. Het enige dat ik voor elkaar heb
is een leuke vlucht gisteren, en Grant heeft m’n Litesport gevlogen en hij
vindt het een harstikke goed vleugeltje. Hij heeft me laten zien hoe ik de
lattenspanning kan aanpassen zodat ie recht vliegt.
Ik wilde perse niet over de Hume highway en langs Melbourne,
veel te saai, dus ik reed via de binnenweggetjes waar je net zo goed 100 mag.
Het is hier schitterend! Gevarieerd, vol imposante bomen, vrij dichtbevolkt.
Heel Europees maar dan leger en bloedjebloedjeheet.
Toen ik bij Rohan aankwam waren ze bezig te leren sturen en
pitchcontrol te doen, op een enorme trailer. Sandra, Rohans vrouw, rijdt het
hele gevaarte met zo’n 25 km/u over de baan, de vleugel is aan de kiel, neus,
en vleugeltips gezekerd maar heeft wel genoeg speling, en de student vliegt
echt, maar zonder enig risico. Super!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten