Ik word knetter van de marshflies, Rohan en z’n familie
dulden geen tegenspraak, de kans op een mooie lange vlucht en dan retrieve is
vrijwel nihil en één van de leerlingen heeft haar eikel van een man bij zich.
En toch blijf ik nog maar even hier. Vanmorgen drie cartows met de Fun 160
gedaan. Niet zo spectaculair allemaal maar ik landde op de spot en maakte
enorme indruk op de dames.
En weer de hele ochtend rijden met de trailer, om te
eindigen met twee vluchtjes en goeie landingen. Leuk om Mandy en Mel hun eerste
echte hoogtevlucht te zien maken, en goed om te leren cartowen. Maar het zou
aangenamer zijn als Rohan me niet voortdurend liet weten hoe ik aan m’n stuur
moet draaien of hoe ik m’n pedaal in moet trappen, in plaats van eenvoudig te
vertellen waar ie me hebben wil. Als je
mensen leert zeilvliegen is het waarschijnlijk het beste als je ze exact
vertelt hoe ze iets moeten doen, maar mij werkt het nogal op m’n zenuwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten