Sinds vanmorgen weet ik weer waarom ik ook alweer geen jurylid wilde zijn. Tjonge wat een gezeik zeg, over werkelijk drie keer niks. Juist de relaxte piloten zoeken naar dingen om over te miepen en dan gaan ze zich enorm lopen opwinden, zonder goed te luisteren of te lezen wat de wedstrijdleider precies zegt. Het helpt natuurlijk niet dat engels voor de meesten niet hun moerstaal is.
De dag werd gecancelled om later in de week beter de verplichte rustdag te kunnen kiezen. Jamie en ik hebben nog niet eerder tijd gehad om onze eigen dingen te doen, dus nu konden we mooi wat kleren wassen en de auto verder uitruimen. Toen Jamie me naar de camping wilde brengen werden we tegengehouden door een veldbrand. Een indrukwekkende kolom rook en best enge vuurlijnen stuurden ons terug naar de farm, waar we het via de paadjes achterom probeerden. Met stuurmanskunst en geluk en zonder reservewiel lukte het en even later zat ik met Tom op een mountainbike. Twintig meter verderop wist ik dat dit niet mijn ding is: m'n kruis in brand, vervelende helm op m'n kop en ik schijt zeven kleuren als ik een kiezelhelling af moet. En ik begrijp niks van de versnellingen. We hielden het dus bij een rondje brand - farm - camping en net toen we aan het bier en de verhalen uit de oude doos zaten kwamen de cool kids erbij. Damien, Fabien, Laurent, Simon, Davide en Nadège en vooruit ook Serge. Goed voor m'n frans.
Een pietsie wankel wandelde ik terug voor een duik in ons zwembadje. Vanavond doen we gewoon makkelijk en eten we met de rest van de organisatie in Villa Pascolo. Voor morgen is de voorspelling echt slecht maar we moeten toch weer om zes uur op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten