Niet vliegen en toch blij

kiekjes hier
Ik had gisteravond al besloten vandaag niet te vliegen vanwege de voorspelde noordoostenwind, en éénmaal op Tre Pizzi was ik er wel blij om. Ook al kijk ik toch met enige jalouzie naar Jess en Tizia en Bob die gewoon starten zonder werkelijk bewustzijn van de risico's. Als je nog niet vaak harstikke bang bent geweest omdat je bij je landing alle kanten op wapperde dan doe je een hoop fijne vluchten meer dan iemand die inmiddels erg voorzichtig geworden is.
De piloten in mijn rij hadden niet veel zin om te starten, er stond een enorme puist wind en ze maakten zich zorgen over te weinig termiek en heftige omstandigheden op de grond. Eénmaal op goal bleek dat een verkeerde inschatting: de dag was heel veel beter dan verwacht. Dan vertelde dat hij de laatste tien kilometer overal omhoog ging. De leadgaggle met Jonny voorop kwam hoog aan en uiteindelijk stonden er tachtig op goal. Overigens is het goalveld zelf wel degelijk akelig: turbulent en ook smal dus daar wil je echt niet proberen te landen als er nog tien anderen tegelijk ook naar beneden komen. Toch ging het weer allemaal goed op Pipo na maar die heeft dan ook een forse blessure aan z'n elleboog waardoor hij minder controle had. Het bleef bij een flinke bult.
We kregen een lift naar Sigillo van de Italianen zodat we lekker vroeg konden eten. Na het bloggen duik ik nog een keertje in het zwembad en dan ga ik lekker gechloord vroeg naar bed met m'n geweldige boek.