Het werd veel te gezellig gisteravond met Shaun en Phil en ons stoute voornemen om het Langer Report opnieuw op te starten. Toen Akira verscheen vanmorgen was ik dus nogal brak, en om het nog erger te maken stond er ook nog eens een puist wind waardoor ik twijfelde of ik uberhaupt wel zou moeten starten met m’n enkeldoekertje. De Zwitsers pakten in maar tja, die komen hier veel vaker. Damiens vader en oom, altijd even aardig. Ray was er ook, inmiddels heeft ie z’n rug gebroken na een val van het dak, maar hij rijdt nog altijd parapenters rond. Ze hadden het net over mij gehad zei hij. We waren met de FFVL-auto met Jean-Louis en Alain en chauffeur Guy naar boven gereden, maar goed ook want de weg is nu zo slecht dat ik er nog niet met een lege auto op wil. Maar goed met al die luxe van vervoer en hulp enzo leek het me bijna immoreel om niet te vliegen, dus ik startte. Uitstekend, en ik draaide ook hard omhoog, maar zoals elke keer deze weken verloor ik de bel halverwege en daarmee krijste het sinkalarm in m’n oor dat ik zelfs Jezus-rechts misschien niet zou halen. Veel te spannend. Met hier en daar toch een piepje dobberde ik richting vliegveld, maar lange tijd zag het er naar uit dat ik op het veldje beneden aan de overkant van de weg zou moeten landen. Te doen met een Fun maar geen prettig vooruitzicht met die keiharde wind. Laag midden voor de noord-zuidbaan vond ik de verlossende bel, maar ik kwam toch weer niet tot cloudbase en toen ik begon te steken richting Serres was het weer één en al sink en tegenwind. Ik besloot gewoon naar beneden te draaien voor een veilige landing op het vliegveld, maar ik had ondertussen wel ape-armen en het gevoel dat ik veel te weinig controle had en het was ook echt wel turbulent en de windzakken wezen alle kanten op. Zo begon ik veel te hoog op final en ik schoot de hele oost-westbaan over. Ik zag dat er twee mannen naar me keken dus ik probeerde zo snel als ik kon naar de afbouwplek te lopen, maar ik was totaal kapot. Nicola kwam me helpen, nadat ie me op m’n lazer gaf voor m’n overshoot. Volkomen terecht maar ik kon niet eens antwoorden zo moe was ik.
De anderen vlogen rigid en topless en voor de wedstrijd was het wel een fantastische dag denk ik. We zagen Manfred landen, Franz, Jacques, Patrice. Akira kwam binnen met een perfecte landing. Ondertussen was de lucht 7/8 bedekt met spannende wolken en zojuist begon het al te druppelen. Morgen onweer en overmorgen harde noordenwind, dat wordt veel lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten