M’n vleugel ingepakt en m’n coördinaten gesmst, zat ik
rustig in de berm tegen m’n harnas geleund m’n tijdschrift te lezen. Vlak naast
me hoorde ik een geluid als een voetstap, en toen ik opkeek, keek ik in de ogen
van een anderhalve meter lange bruine slang (de agressieve, dodelijke soort).
In een nanoseconde sprong ik weg, om vervolgens direct naar m’n camera te
duiken maar ik was te laat. Het beest was waarschijnlijk net zo hard van mij
geschrokken en gleed – schitterend – over de weg naar de overliggende berm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten