Tja en nu ben ik teut, dat krijg je er van. Het zou honderd
procent zeker super vliegen worden vandaag, nou niet dus. Om negen uur was ik
met vleugel en harnas op Merewether, maar het was te west. Om elf uur weer,
maar toen was het te licht en puur zuid. Opnieuw om één uur, deze keer te oost.
Ik scheurde naar Streszlecki, waar Cedric al in de lucht hing en Adam net z’n
vleugel had afgeladen. We bouwden zo snel mogelijk op, haakten de harnassen in,
en net op het moment dat Adam z’n Fun oppakte om te starten, zakte de wind
helemaal in, en draaide 45 graden naar het oosten. Dapper bleven we wachten op
betere condities. Ondertussen arriveerde de ene na de andere hoopvolle piloot,
tot we met z’n achttienen om het hek hingen. Ik begon net te overwegen om in te
pakken, toen Conrad aankwam en vroeg of ie de demo-F2 mocht vliegen. Shit, dat
is de zoveelste keer dat hij voor m’n ogen start op een bij voorbaat
onmogelijke dag! Deze keer was ik niet alleen bang voor hem, maar ook om de
vleugel die niet van mij is en waar ik de komende maand mee wil vliegen. Hij
liet weinig ruimte voor een weigering en Adam was ook in voor het geintje, dus
ze namen allebei een flinke aanloop naar verdrinking of crashen, sloegen
linksaf en zakten direct uit zicht. Ik pakte rustig m’n spullen in want haasten
zou hen toch niet meer kunnen redden. Bovendien weet ik wel dat deze twee de
meest onwaarschijnlijke landingen heelhuids voor elkaar kunnen krijgen. Ik kan
het niet helpen, ik heb eenzelfde bewondering als voor een acrobaat in het
circus.
Na wat heen en weer rijden en aan een stelletje op een
bankje vragen of ze misschien twee hanggliders hadden zien langskomen
(inderdaad!) had ik ze gevonden, allebei licht euforisch over hun zoveelste
stunt. De avond eindigde uiteraard in de pub, zonder happy end.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten