02 augustus 2022

Prinses H


 

Ik was weer een prinses gisteren op de Chabre. Thomas nam m’n vleugel op z’n eentje, iemand anders pakte m’n harnas op, en ik hoefde alleen Akira te helpen. Andy hielp me om op de noordstart op te bouwen en toen de wind naar zuid draaide, en ik no way het vlonder kon bereiken omdat het helemaal dichtgebouwd stond met vleugels, droeg Regis m’n vleugel helemaal om alle opgebouwde vleugels heen naar de zuidstart. Ik startte en draaide snel naar de stratosfeer, dobberde wat doelloos over alle starts en zette ‘m met een behoorlijk mooie landing op de camping. Toen ik me omdraaide om naar de trampoline te sjouwen stond Jean-Francois te zwaaien dat ie m’n vleugel wilde dragen. Terwijl ik een penache dronk die iemand me kwam brengen lijmde Thierry de dop op m’n kiel vast, misschien geen goed idee maar ik ben het zat dat ie iedere keer los hangt. Wat een verwennerij!

Vanmorgen leek het er even op dat ik geen vervoer de Longeagne op zou hebben maar het was alweer Regis die me redde. Ik mocht mee met de auto van Olivier, die nog niet wist hoe slecht de weg dit jaar is. De wind stond hard noord maar de voorspelling was dat het zuid zou worden, en jawel hoor direct na de briefing kon ik de berg af. Ik vond weer snel een goeie bel, draaide er zelfs drie zwevers uit, en met het mooie uitzicht en de comfortabele hoogte werd ik weer ambitieus. Het liefst zou ik naar de Pic de Bure vliegen, maar ik hield mezelf in. Met een enkeldoekertje zou het teveel stress opleveren om tegen de wind in en in de turbulentie te proberen vooruitgang te maken. Ik besloot me aan m’n eigen plan te houden om ruim binnen m’n comfortzone te blijven en helemaal nergens meer naar toe te vliegen, maar juist boven het vliegveld zat een fantastische bel en toen ik weer op een paar duizend meter hoogte zat leek het me toch wel leuk om daar iets mee te doen. Ik stak richting het vliegveld van Serres, bekeek daar de windzak en draaide terug om in een heel groot veld langs de weg een perfecte landing te maken. De andere kant op dan de windzak had aangegeven.

Ik bouwde in de schaduw af, liftte snel terug naar de camping, haalde m’n vleugeltje zonder pakzak op en nu ga ik over een paar minuten naar de landingen van de eerste wedstrijdpiloten kijken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten