Rugpijn! Ontzettend, ik voel me negentig, strompel van tent naar terras en ik moet er niet aan denken om spullen in te pakken. Het zou van de trampoline komen, nooit geweten dat een beetje springen zo slecht kon zijn. Tijdens de vlucht had ik er al last van, maar nu achteraf is het dramatisch. Lang leve de ibuprofen. En lang leve de droguechute ook trouwens, zonder dat ding had ik erger problemen gehad. Ik ging wel supermooi hard omhoog naar wolkenbasis bij de start, 2400 meter en met de wind in de rug naar een dikke congestus waar het ook weer met 5 m/s ging, en in no time was ik bij het eerste keerpunt. Daar dacht ik slim te zijn door dóór te vliegen naar een wolkje boven het dal van Gap, en die deed het niet, en toen had ik best tegenwind en sink en toen keek ik vooral naar landingsmogelijkheden en in no time stond ik op de grond. Jammer, teleurstelling, geen winnaar. En geen goal, dat is erger. Het ‘had-ik-maar-gevoel’ is het vervelendste onderdeel van zeilvliegen, het is zo snel en zo definitief over met je kansen. Nou ja, volgende wedstrijd nieuwe kansen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten