Fucked up, maar ik heb een piepklein excuusje. De Beaumont deed het niet, Christian denkt dat het met de oostenwind te maken heeft en Gordon had al laten weten dat ik veel te vroeg was. Dat had ik zelf ook al bedacht. En ik leek op enig moment hoog genoeg te zitten om naar de volgende riggel te glijden, ik kon het zweefvliegveld goed zien maar ik durfde niet. Het risico dat ik hard zou zakken boven Serres en dan in een bijzonder nare situatie terecht zou komen was heel klein, maar ik neem liever enorme marges. Bovendien groeiden er prachtige wolkjes boven het dal, en ik heb al zo vaak meegemaakt dat ik op weg naar een landing weer heerlijk omhoog schroef dat ik er bijna op rekende. Maar deze keer gebeurde het helemaal niet. Tim was al voor me geland, liet verdorie z’n vleugel ongekeerd middenop het veld staan, en ik kreeg het ook nog voor elkaar om een slechte landing te maken. Kwam met een harde klap op de grond, er schoot een kramp in m’n rug en dat geeft vooral het gevoel dat je tachtig bent. Naast het ongemak. Dus ik meldde me direct bij Heather, die werkelijk magie heeft. Ze is uitzonderlijk goed, kneedde en wreef alle pijn uit m’n lijf. Een kwartier na de behandeling is het wel terug, maar minder erg. Bovendien heeft ze m’n spierpijn in armen en schouders weggewerkt. Heerlijk.
Nou gauw ergens een pizza scoren en dan zo vroeg mogelijk naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten