Sportsclass dagwinnaar?

Goal, heerlijke lucht, prachtig uitzicht, alles op m’n eentje gevlogen. En misschien ben ik zelfs dagwinnaar, dat zou dan voor het eerst zijn. 71 kilometer in 2.17 uur, Chabre Serres Ajour Hongrie en terug naar de camping. Ik heb enorm m’n best gedaan om geduldig te zijn en zowaar: het werkt. Niet te snel van de berg afgelopen, er waren geen winddummies en de parapenter ging niet echt hard omhoog. Niet te snel van de Chabre weggevlogen: bijna tot wolkenbasis in vriendelijke kleine gaggletjes doorgedraaid. Ik was wel zo ongeveer als eerste bij de Beaumont, nou ja nog een flex en een rigid voor me en een dikke wolk, dat gaf toch moed. De echte wedstrijd kwam op dat moment over me heen, Ropje en Tanno en nog een stuk of vijftien. Man wat ga ik langzaam in vergelijking met hen. Ze stijgen ook beter, dat is gewoon een kwestie van techniek, maar afijn ik kwam redelijk bij het eerste keerpunt en dankzij een paar markers vond ik een bel tot 3000 meter. Daar scheidden zich onze wegen: ik moest rechtsaf naar de Aujour, de anderen gingen door richting Pic de Bure voor hun taak van 140 km. Bij de Aujour zakte ik er bijna uit, net toen ik aan Montse doorgaf dat ik laag zat vond ik het reddende belletje, en vervolgens ging het met wind mee naar het tweede keerpunt. In gedachten bedankte ik Heather voor haar massage, daardoor kon ik zonder al te veel rugpijn goed centreren. Ik lig toch altijd enorm te spartelen in m’n harnas als ik ingespannen op zoek ben naar de lift.
Boven de Tête de Bouges stond een wolk en er draaide een zwever, dus dat gaf weer vertrouwen. Het laatste stukje via de Hongrie was ondanks een lichte tegenwind een eitje, alleen is het altijd spannend om zo lang te glijden. M’n vario gaf me eerst 400 meter boven goal, later verbeterde dat tot 700 meter en toen pas durfde ik er echt de sokken in te zetten. Met een heel redelijke landing was ik als eerste op goal. Duik in het zwembad, biertje van Cornelia, zoen van de meethead en dan superlui langzaam afbouwen in bikini.