Dinsdag regen
Een typische Greifenburgdag. Vanmorgen wakker geworden met regen en de hele dag varieerde het van motregen naar echte regen en weer terug, nu is het zes uur en begint het op te klaren. We vervelen ons allemaal een slag in de rondte, ik gebruik de tijd maar om na te denken over m’n liefdesverdriet en hoe ik nou verder kom. <> Dus dan maar zonder hem, via omwegen. Praten met de mensen die ons allebei goed kennen, die ieder hun eigen invalshoek hebben en vaak inzichten verschaffen. Ik heb hier tien mentoren, en verdomd dat helpt!
Gisteravond knapte het open, als een enorme kloppende puist. Ik zie nu hoe cynisch Koos is, hoe hij over lijken gaat voor z’n eigen gerief, plezier. Hij wordt gedreven door behoefte aan applaus, daar was ik ook verliefd op, maar die zucht is zo allesoverheersend dat niets anders telt. In mij is een knop om gegaan, uit, ik ben niet langer verliefd. Bevrijd.
Ik wil hem sowieso niet meer. <> Wat kan fantasie toch een handige afleider zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten