Volgens m’n fysiotherapeut ben ik ‘lastig te kraken’ en dat klinkt wel goed vind ik. Ook al levert het voortdurend pijnlijke knopen in m’n spieren op, mij kraak je niet zomaar! Terwijl hij m’n hoofd bijna van m’n romp schroefde, me aan m’n armen kruisigde en met z’n volle gewicht een knietje in m’n rug gaf, gingen er beelden door me heen van middeleeuwse martelpraktijken. Toevallig las ik kort geleden een boek over de inquisitie, en een ander over de late middeleeuwen, waaruit ik al te goed begreep hoe niemand zulke gruwelen kon verdragen.
Nu het ene vriendinnetje met een gebroken rug in het ziekenhuis ligt, en het andere vriendinnetje door haar lief verlaten is, weet ik het weer: duizend keer liever gebroken botten dan een gebroken hart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten