’s Ochtends de vleugels opgebouwd, al was het maar om de zooi te drogen, maar er stond teveel en te zuidelijke wind om te kunnen starten. Vleugels in de hangar, en wij met z’n drieën naar Nico en Nicolette. Nico gaf ons een uitgebreide tour in z’n galerie en inderdaad, Cameron vond het prachtig. Na de thee merkten we dat de wind was gaan liggen, dus togen we weer richting vliegveld om nog een paar sleeps te doen. Drie voor mij, genoeg om echt heel duidelijk te merken wat ik nou precies fout doe. Ik ben inmiddels vooruit gegaan door met goeie snelheid naar een arrivalpoint te gaan, maar zodra ik uitrond strek ik ook m’n armen en dus kan ik aan het einde niet flaren. Dus toch die grondfase onder de knie krijgen. De laatste landde ik stiekem op het gemaaide gras, zodat ik me in ieder geval geen zorgen hoefde te maken over de rotzooi onder m’n bottombar, en hiha het ging goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten