In m’n tentje, alle instrumenten aan de lader, stemmen van Cameron en Christine op de achtergrond en in de verte een vrouw die lacht als een achternagezeten kalkoen. In de regen hier naartoe rijden met de caravan achter ons aan deed me denken aan m’n eerste wedstrijd, de NK in het Zillertal. Met Frankje en Rob, de koelkast op de dissel en ’s nachts middenin Mayrhofen proberen te slapen met z’n drieën in de auto. Een totaal mislukte wedstrijd, alleen maar regen en modder, maar ik was verkocht. Geweldig vond ik het. Flip als wedstrijdleider, Ad was starthulp, de enige buitenlander was denk ik Uli, Mart werd winnaar in de minimaalste wedstrijd die we ooit hadden gehad en ik kreeg een heks op een bezemsteel omdat ik één puntje meer dan Wendela had gescoord. Koos en ik werden dat jaar lid van de wedstrijdcommissie en we hadden geen flauw idee wat dat inhield.
Gisteravond was het noodweer. Dees en Robbie, Ropje, Wouter Strating, Frans Icke en Araldo waren er al en we pasten nog net in de voortent. M’n eerste nacht in een echte caravan was een drama, de pokkeherrie van de regen was niet te harden en iedere keer als Camo zich omdraaide schudde het hele ding, vreselijk.
Vanmiddag hebben we een klein vluchtje gemaakt, kon net voordat de lucht echt zwart werd. Nou ja, Fleming en Jens startten nog nadat wij al lang en breed aan het bier zaten, en uiteindelijk bleef het droog en viel het ook wel mee met het gustfront. Morgen de eerste wedstrijddag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten