Rustdag

wasserette

Rory

Noel

Kaitlyn

Woolfy springt

De verplichte rustdag is altijd de gevaarlijkste dag van de competitie. Woolfy, Rory en Sigi deden extreem vroeg in de ochtend een speedrun vanaf de berg tegenover Cuarcan. Schitterende beelden en Woolfy is inmiddels een zeer volwassen stunter, maar man wat komt die basebar dicht bij het gras. ’s Middags sprong iedereen vanaf een vijftien meter hoge dam het water in, Kaitlyns complete been is nu blauw en bebloed. Ik zie er tegenwoordig vanaf, sinds ik met m’n frozen shoulder hard op het water onder de brug bij Ager klapte. Gerd ging rotsklimmen, Blenkie moest z’n gezin ophalen in Venetië door het Italiaanse verkeer heen. Ik kon het niet laten om een potje te peddelen maar er stond wel een puist wind dus ik moest flink aan de bak. De dag afgesloten met de Britten, stoere verhalen van Gary uit z’n luchtmachttijd en Gorden met z’n verlamde stembanden eens een keer niet het hoogste woord. Ik geloof in een soort karma, alleen niet in verschillende reïncarnaties maar gewoon in je eigen enkele leven. Gordon kan niet meer overal commentaar op leveren, ik moet lui worden, dat soort dingen. Best ingewikkeld.