20 december 2008

Inpakken en bijna wegwezen

Drie borrels achter elkaar, ik heb weer een beetje overzicht van de stand van zaken van m’n leven. Eerst m’n nieuwe baan: leuk, spannend, word ik helemaal blij van. Daarna afscheid van de IVW, enorm warm en ontroerend. Ik heb genoten van alle lof die me werd toegezwaaid, voelde me een pietsie een verrader maar de collega’s lieten me wel merken dat ze me mijn vertrek niet kwalijk nemen. Zalig, stapels boeken kado gekregen (ik had de voorraad die ik van de rekenkamer kreeg zo ongeveer net uit). Gisteravond bestuursetentje, afscheid van drie ouwe getrouwen, het wordt allemaal minder. Het is pijnlijk om te de afdeling onder m’n ogen te zien vergaan, maar ik probeer het maar vrolijk te zien. We hebben mooie tijden gehad. De bestuurscontacten vind ik ook bijna net zo waardevol als die met mede-wedstrijdvliegers. Mensen verrijken m’n leven.
Nou inpakken, het allerallervervelendste onderdeel van reizen. Ik ben aan het dralen, eerst nog even afwasssen, blog schrijven, eerst nog even de krant lezen. Maar nu met het echt want over viereneenhalve nachtjes slapen ben ik weer onderweg, jippiiiieeee!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten