filmpje Wilco
Vanwege de weersvoorspelling aarzelde ik of ik überhaupt wel
de hele handel zou op- en inladen, een uur rijden, en dan heel zeker honderden
meters sjouwen voor een kort baantje en een weinig enthousiaste lucht. En
inderdaad, toen ik als eerste op het veld aankwam beweerde m’n vaantje dat het
precies dwars op het smalste stuk van het veld stond, dus ik bouwde maar zo’n
beetje in het midden op. Fout, uiteraard, de jongens stonden langs de
Molenakkerstraat. Gelukkig hielp Niko me met de veldlakei achter de quad om
zonder al te veel inspanning te verkassen. Precies op tijd kwamen Femke en
Wilco met kinderen langs, konden ze me eindelijk eens zien vliegen. Toch niet;
na het overschakelen releaste ik boven- en onder tegelijk. Ik landde gelukkig
op m’n benen, en net dichtbij genoeg om m’n harnas helm handschoenen enz.
gewoon aan te houden tijdens het terugsjouwen. Wel drijfnat van het zweet kon
ik direct achter Sitting Bob aansluiten, wat vooral lang wachten betekende
omdat de wind verschrikkelijk variabel was. Toen ik eindelijk kon inhaken
ontstond er discussie over het schuiflijntje. Ik vond het een onnodig risico om
een lijntje met borgtouwtje te gebruiken, ik was juist zo blij dat er drie
nieuwe schuiflijntjes met helwitte vlaggetjes waren in plaats van de vermaledijde
touwtjes. Een paar jaar geleden heb ik één van m’n angstigste avonturen gehad
toen dat touwtje om m’n ritstouw sloeg en ik moest landen met zevenhonderd
meter kabel aan m’n harnas. De reden om het ding te installeren is een poging
te voorkomen dat schuiflijntjes her en der in het veld belanden en de
maaimachine van de boer beschadigen, maar het voegt wel risico toe. Vandaag,
met de minimale omstandigheden, vond ik het het niet waard om enig onnodig
extra risico te nemen, dus ik pakte in. Een mooie gelegenheid om nog een
tiental stukken tape op m’n bovendoek te plakken, in een bij voorbaat verloren
strijd tegen de desintegratie van m’n smoke zero doek.
Toen ik langs de Ikea reed en de honderden auto’s zag schoot
eerst door me heen dat die mensen toch op een treurige manier hun zonnige
zondag doorkomen. Meteen bedacht ik me, mijn dagbesteding is misschien wel veel
treuriger. Thuis dook ik dan ook meteen m’n hangmat in om met de kranten van de
afgelopen twee weken alsnog de schade in te halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten