Hopjes in Maillen

Ik vraag me ieder keer weer af of het alle moeite waard is, voor een paar minivluchtjes onder een 7/8 tot 8/8 lage bewolking. Een afspraak met een vriendin verzetten, inpakken, rijen, sjouwen. Primitief en alleen kamperen en de hele lange ochtend wachten tot de sleeppiloot op komt dagen. Maar jawel, ook al stelden de vluchtjes niet voor en hadden twee van de drie landingen echt beter gekund, en ook al wilde ik vanwege de wolken nergens naar toe en niet eens proberen om omhoog te komen, het was weer fijn. Iedereen is op vakantie zodat ik de enige deltapiloot was, met een startbemanning van drie: Stephan de sleeppiloot, zijn vrouw Riet die op en neer rende met de dolly en startsignalen gaf, en Jo onze grote toeverlaat zonder wie er in Maillen helemaal geen dragonfly zou zijn. Na drie starts hield ik het voor gezien. Ik was zo dom om m’n vleugel in de schuur te puzzelen zodat ik ‘m er nu niet meer uit kan halen, gooide m’n tentje op de verkeerde – luiddruchtige -  plek zodat ik er alsnog mee rond moest hannesen en de deur naar de wc was op slot. Geeft niks, ze bleven gezellig hier eten en om half elf lag ik zeer voldaan in m’n bedje. Vanochtend zal ik wat geduld moeten hebben, misschien een potje wandelen in deze schitterende streek rond Namen, en wie weet komen er vanmiddag nog wel meer piloten.