Nikel. Chouette. Impeccapble. Joli. Genial. Enz ik begin het wel te leren. En ondanks de matige condities was het ook weer een aardig dagje. Erg moeilijk om boven te blijven dus voor mij was het na acht minuten alweer voorbij, maar ik had een prima start en landing en een paar slagen lucht om daarna in de zon naar de wedstrijd te kijken. Het zag er af en toe gevaarlijk uit, temeer daar er een bloedirritante parapenteschool dwars tussen de delta’s door vloog, al schreeuwend en voorrang nemend. Hadden ze een half uurtje gewacht dan was de wedstrijd weg geweest, maar nee geen enkel benul dat je de lucht deelt met anderen. Terwijl de condities voor hen ideaal waren, ze konden de hele dag starten en landen en deden dat dus ook.
Filmpje hier (mijn start op 10:00)
Net toen ik klaar was landde Raymund en hij wilde eigenlijk meteen omhoog lopen voor een herstart. Ik zei dat ik ‘m niet ging helpen. Te hoog, te zwaar en zinloos. Dat bleek want zes anderen deden het wel en daarvan startten er maar twee opnieuw, voor een glijvluchtje. Niemand haalde goal en Mario won de dag, met Roland en Francoise dicht achter hem. Blije bus.
’s Avonds een date met M om te gaan eten in een dorpslokaal ergens richting Mala. Even geen frans praten maar Engels en Duits, makkelijker. En niet teveel want voor je het weet beland je in een lastige discussie. Ik denk dat het iets van sporters of techneuten is, mensen die over het algemeen niet zoveel lezen of belangstelling hebben voor hoe politieke processen eigenlijk werken. Die geloven makkelijk het eerste in elkaar gefabriekte sensatiefilmpje dat ze tegenkomen. Als ze dan ook nog Oostenrijks-macho zijn dan maken ze zich al gauw druk over miljoenen geslachtsveranderingen van kleine kinderen en dat soort nonsens. Gelukkig doet hij hard z’n best voor mij dus hij gaf snel toe dat het wel mee zou vallen met die miljoenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten