Zes dagen niet
gevlogen en als er morgen geen sleep is ben ik een hele week aan de grond
gekluisterd. Het was wel gezellig bij Tove en Grant, maar ik was er juist nu
heen gereden om voor de wk met Tove te vliegen. Goeie training voor haar en
leuk en leerzaam voor mij. Maar Tove wil een perfecte gastvrouw zijn, voor mij
en voor de complete schoonfamilie, en bovendien waaide het erg hard dus vliegen
kwam er niet van. Ik heb ook nooit getrucktowed en ze nemen dat erg serieus. En
ik lag een nacht wakker na een ernstig ongeluk van een goede vriend, die
gelukkig inmiddels een wat betere prognose heeft dan in eerste instantie het
geval was. Alles bij elkaar een maffe week, heel veel uren en kilometers
gereden en genoten van het landschap: enorme okergele paddocks, legergroene
bomen en diepblauwe lucht met waanzinnig perfecte witte cumulus. Het is zo
prachtig, en tegelijk kan je zien dat er een hoog firedanger is vanwege het
lange droge gras, en overal staan borden die waarschuwen voor flooding, en
alles prikt en steekt en is giftig. Ik viel maar een paar keer in slaap
onderweg dus ik kwam redelijk op tijd op de camping aan, waar Blano een
geweldige banjo- en gitaarsessie hield met m’n nieuwe buren. Zijn maat Sam
nodigde me uit om mee te eten en zo ben ik weer eens uitstekend verzorgd,
ondanks het gestoorde viswijf dat hysterisch begon te blazen toen ik m’n
electrakabel langs haar caravan legde. Wat heb je toch een rare mensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten