Gundagai

Cameron trok een vies gezicht toen ik zei dat ik hier zou overnachten, maar het is best aardig. Ik heb net even een rondje gefietst, in het donker weliswaar, en volgens mij is dit ideaal voor een tussenstop. Een soort mix tussen Ittervoort en Thorn… Neeritter! Alleen is het oudste bouwwerk uit 1850 in plaats van 850, en er worden heftige pogingen gedaan om het dorp cultuur-historische allure te geven. Twee compleet vervallen bruggen, de oudste in hun soort in Australië volgens een enorm bord. Maar het stikt van de motels en twee campings (helaas pal naast de snelweg) en de omgeving is heel prettig. Om de tachtig kilometer een afslag van de Hume highway, en verder glooiende heuvels met her en der bomen en koeien, grote keien en lang geel gras. Het landschap uit de phantasynovels, buitenaards. Met Philip Glass op m’n nieuwe radio en de gezellige aanwijzingen van de tomtom was het uitstekend te doen, vijfhonderd kilometer. Ik moet nu wel gauw m’n tentje in want de muggen vreten me op.