Het nieuwe jaar begon erg emotioneel, maar ach dat hoort bij
het opgroeien hè. Voor wat het vliegen betreft: ik moet echt beter m’n best doen
om te observeren. Zowel alles wat om me heen gebeurt, hoe het weer zich
ontwikkelt, waar het omhoog gaat, wat anderen doen, als m’n innerlijke drijfveren.
Waarom kies ik deze koers, waarom verlaat ik deze bel? Ik laat me nog altijd
leiden door impuls in plaats van intuitie, en het brengt me nog altijd veel te
snel naar de grond. ’s Middags deden Cameron, Jonny, Flocky en Lukas een
termiekklasje. Erg goed, ook al hoorde ik niks nieuws, maar het kan nooit kwaad
om te bespreken hoe toppiloten hun besluiten nemen. Eerder in de Mezzanine
sprak ik Atilla, misschien nog wel een boeiender piloot dan de intuïtief
vliegende Camo en Jonny. Atilla is een studiebol, hij kan vrijwel ieder detail
van z’n beslisprocessen articuleren.
Jeanine en Steve van de Mezzanine gaven een barbie in hun
schitterende tuin, en Nils gaf z’n gebruikelijke performance waarin ik als de
H-bomb figureer. Geestig, al weet ik weer waarom ik hier niet zou kunnen leven.
Het simpele machoseksisme van bierdrinkende lelijke mannen die zich vooral druk
maken over de vraag of ik een bh draag of niet, ik ben er helemaal klaar mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten