Zodra ik mezelf had bevrijd uit de Periferiquefiles wilde ik een camping opzoeken. De eerste was dicht, de tweede ook en de naturistencamping die ik daarna probeerde wilde me voor twee dagen laten betalen. Een egaal bruine blote meneer sprong driftig rond om me uiteindelijk te vertellen dat ik goedkoper uit zou zijn in een hotel. Hij zag er uit als een groot kind, dat komt er van denk ik.
Ik vond een meer dan perfecte plek halverwege een heuvel, in een bos, bij daglicht nog net zichtbaar vanaf de weg maar ’s nachts zou niemand me opmerken. Er was sowieso weinig verkeer en terwijl ik m’n tentje klaar maakte hoorde ik een uil, en andere beesten. Geweldig! Ik verheugde me al op een heel vroeg ontbijt tussen de reeen en eekhoorns. Maar rond een uur of een schrok ik wakker van geblaf. Niet een hond die uitgelaten werd want het bleef op één plek, vrij dichtbij. Een wolf. Of een wilde hond, wat nog griezeliger zou zijn. Zenuwachtig zocht ik in de auto naar een wapen maar de krik en sleutel liggen natuurlijk onder stapels bagage en verder heb ik niks indrukwekkends bij me. Met m’n broodmes naast me probeerde ik te slapen, maar het geblaf kwam terug ook al hoestte ik zo dreigend mogelijk in de richting van het geluid. Ik verkaste naar de auto – eskis buiten, passagiersstoel naar achter, dekbedje over me heen en eigenlijk was het best comfortabel zo. Tot de muggen m’n open raam ontdekten.
Dan maar om vier uur weer onderweg, erg jammer van dat ontbijt. Volgens de navigatie moest ik een omweg van enige honderden kilometers maken wegens gruwelijke files bij Orleans of Toulouse ofzo. Ik nam zowat elke afslag om even een hazeslaapje in m’n hangmat te doen, om een nieuwe tent bij de Decathlon te halen want de vorige is weer eens stuk – leuk dat popup maar de baleinen houden het niet lang. Toch maar weer een popup aangeschaft.
Na de file van Bordeaux wilde ik niet opnieuw te laat aan dichte
campingpoorten staan dus ik meldde me al voor zeven uur bij iets wat er uit zag
als een soort Disneyworld in het klein. Gelukkig hadden ze geen plek en moest
ik op zoek naar de volgende. Daar zit ik nu, na een bord friet met sla. Met
wifi, douches zonder munt, een poort die open blijft allemaal mensen die
spelletjes aan het doen zijn. Ik ben nog steeds ziek maar het is wel 35 graden en alles is prachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten