Ik word er zo
langzamerhand wel flauw van, iedere dag uitzakken en dan nog geen mooie
landingen ook nog ns een keer, maar gelukkig zak ik samen met Richard uit. Met
hem en Anthony op stap hoef ik nauwelijks te vliegen om toch lol te hebben, wat
een toffe gasten. En ook leuk: de zoveelste kangoeroe over de start, een enorme
draak (een monitor, meer dan een meter lang en met een staart dikker dan mijn
arm), een arend die eindeloos naast m’n auto met me mee vloog, schitterend, en
wedgies die boven de start laten zien dat er wel degelijk termiek is. En
tientallen parapenters op ieder open stukje en hier en daar ook in de bomen, en
Mark die ik voor de derde keer in een tantrum zag omdat ie weer was uitgezakt,
deze keer zelfs dichter bij de berg dan ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten