Weer onderweg

Honderd kilometer extra rijden alleen om Richard en Anthony goeiedag te zeggen lijkt een beetje overdreven, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Misschien zie ik ze nog een keer over een paar weken, maar net zo makkelijk is het een paar jaar. Het was weer tof met hen, ondanks Richards slechte reputatie en hun redneck uiterlijk.

Ik doe er drie dagen over om naar Bright te rijden, rustig aan. Gisteren had ik een katertje van het karaokefeest in de pub. Het was gezellig, al heb ik liever een goeie ouwelulleband zodat ik lekker kan dansen, in plaats van een supervals zingende John Smith en iedereens gepush om mij aan het zingen te krijgen. Lukas lachte me vierkant uit toen ik verzuchtte dat ik dit allemaal enorm ga missen omdat ik niet zeker weet of ik de komende jaren weer naar Australië zal komen. Hij heeft me door: ik ben verslaafd aan Australië, wegblijven is geen optie.

Met een klein dutje onderweg haalde ik Gulgong makkelijk gisteren, dus ik overnachtte bij Ian. Zijn vliegveld is één van de mooiste plekken die ik ken, misschien moet daar mijn as maar uitgestrooid worden tezijnertijd. Het was gezellig om te kletsen, en ik had er vooral moeite mee om de honden opnieuw achter te laten. Prachtige kelpies, enthousiaste Pipa en Tyson is een slimme ouwe bastaard, ik ben behoorlijk verliefd.

Nu een lange pauze in Cowra al ga ik het niet heel lang volhouden omdat de vliegen me compleet gek kriebelen. Ik geloof dat ik iets te dicht bij een kudde schapen sta.