Er is inmiddels nog een rondhanger hier, Matt de Pommie. Hij
kent Richard van het metselen en hij helpt bij de klussen op de boerderij,
zodat ik weinig meer heb toe te voegen. Hij is aanzienlijk moeilijker te
verstaan dan de Aussies en hij drinkt en rookt nog meer en begint er nog eerder
op de dag mee. Ik ben een pietsie jaloers maar het is tegelijk ook wel handig
dat ie er is. We hebben met z’n tweeën een enorme trampoline opgezet, dat werd
onderbroken door een heftige regenbui waardoor we de hele rest van de middag
weinig meer uit konden richten. De voorspelling voor vandaag was min of meer
net zo slecht, maar het klaarde op en Matt had niks te doen terwijl Richard aan
het werk ging met ene Bob. We reden naar Mt Borah, ik vloog de Sonic, zakte uit
op het west-landingsveld (dat met die distels), werd snel opgehaald door Matt
en reden weer naar huis. Daar rennen eerst de vijf honden kwispelend op me af,
daarna de kinderen die graag honderd procent aandacht krijgen, ieder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten