Oudjaar

Deze laatste dag van een moeizaam jaar was helemaal verrukkellijk, wat een goeie afsluiting. Het was een schitterende rit van Richard en Lorraine naar Ian in Gulgong. Ian en de honden waren dolblij om me te zien en ik ben al jaren smoorverliefd op Tyson, de bastaard van zestien jaar die nu net zo mank is als z’n baasje omdat Ian perongeluk over z’n poot is gereden. Ian liet me al z’n nieuwe projecten zien, helemaal geweldig. Hij bouwt een vakantiehuis van 35 m2 dat compleet rond kan draaien, hij heeft automatische koelsystemen aangelegd met buizen die door de grond lopen en via een gloeiend heet dak koude lucht door het huis trekken, de randen van het vliegveld zijn nu nog mooier met struiken en bomen en open stukken voor de kangoeroes en een paar extra vennetjes. Hij is altijd aan het ontwerpen, uitvinden en knutselen, superslim en handig. Net als Richard een echte bushman, maar van het nette soort met een schoon huis en een slim doordachte tuin. Er zijn permanent een paar logeerkamers klaar voor bezoek, dus ik had een heerlijke nacht en vanmorgen crossten we nog een beetje over het terrein rond (Ian heeft twee verlamde voeten dus hij doet alles per quad), geitten nog wat met het bezoek dat langs kwam en om tien uur reed ik rustig aan naar Forbes. Opnieuw een mooie tocht, de weg van Wellington naar Parkes rook heerlijk naar eucalyptus en toen ik in Yeoval stopte rende er meteen een meneer op me af om te vragen of ik misschien hulp nodig had.

Bij aankomst op Bills paddock hopte ik als een hevig opgewonden kleuter rond om iedereen te begroeten en een paar nieuwe namen te leren. Na alle knuffels eerst m’n tent opzetten bij de aeroclub, daarna opbouwen en om half vier hing ik achter Blano die me afzette in een fantastische heerlijke vette bel. Ik kwam niet heel erg efficiënt omhoog dus het kostte twintig minuten voor ik op 2800 meter zat. Ik dobberde een beetje langs de weg richting Bogan, en daarna een beetje terug richting Forbes, en na een uurtje wilde ik graag landen omdat m’n arm pijn deed maar het lukte niet om naar beneden te komen. Ik was drie kwartier bezig om sink te vinden en sloot af met een mooie landing. De vleugel lijkt in orde en Gerolf zal er morgen nog een blik op werpen, dus ik ga het nieuwe jaar blij in. Als ik tenminste niet aangehouden word vanavond.