 |
| meethead madam Jenny |
 |
| Jurgen in the car |
De startplek op de Montsec is vlak en groot en je rijdt er via een asfaltweg heen om er naast te parkeren, dus in eerste instantie gaat het allemaal supermakkelijk. Opbouwen, trackers uitdelen, kletsen. Er zijn portapotties en je kan je overtollige spullen in een auto mikken. Maar al voor de briefing gooide een dusty een paar vleugels door de lucht en we waren allemaal zenuwachtig. Bovendien startten er beginnende parapenters tussen de opgebouwde vleugels door en zeker vijf keer dreigde er eentje over m’n vleugel getrokken te worden. Genoeg redenen om snel te starten, en met de hulp van Connel en Alex, de jongens van Grant en Louise die ondertussen bijna volwassen zijn, kwam ik prima weg. Ik draaide wat hier en daar en genoot van het uitzicht, van de gier die onder me instak, van het gevoel dat je de hele wereld aan kan als je op cloudbase zit. Toen ik na drie kwartier bij de pigfarm landde begon het wat heftiger te worden. Flic haalde me op en samen reden we terug naar start om Tim op te halen want inmiddels was de taak gecancelled vanwege onstartbare condities. Dat bleek, want we troffen ambulances en medics en helikopters en wat niet al aan vanwege een startcrash. Het bleek dat de piloot er met wat blauwe plekken en schrammen vanaf komt maar de toon was gezet. Toch startten er nog een paar en die waren allemaal dik tevreden over de lucht, ze hadden alleen veel moeite om naar beneden te komen.
Het inleveren van de trackers leverde nog een beetje verwarring en gedoe doordat de scorer wel heel erg op de details let. Desalniettemin had ik ze voor half negen allemaal aan de lader en konden we koken, eten en naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten