De laatste keer dat ik via Manresa en Balaguer naar Ager reed was zeker een decennium geleden, langer waarschijnlijk. Ik was helemaal vergeten hoe sprookjesachtig de pieken zijn die je daar in de verte ziet. Hoe imposant de Montsec opdoemt als je over de pas langs het klooster komt. Hoe pittoresk Ager op een heuvel in de vallei in het oranje avondlicht ligt. Ik had geen tijd voor fotoos want ik was moe en ik had honger dus ik reed meteen door naar de camping voor een hapje eten met een paar Britten, John de kiwi en Jurgen. Daarna naar het appartementje van Timbo en Flic waar ik heel hard hoop dat ze van bed willen ruilen want ik trek het niet om te slapen met een loeiende ac naast mijn hoofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten