Tim dagwinnaar

we luisteren via onze wijnglazen naar de vibraties van de speciale boombox van Elena die werkt via het oppervlak waar ie op staat

De andere vrijvlieger en ik pakten precies tegelijkertijd onze vleugel op om te gaan starten, het was een goed moment. Ik liet de mijne weer zakken, Henk startte, en zodra het vaantje weer enigszins mijn kant op wees startte ik erachteraan. Fout, dat was de achterkant van de cyclus en ik dook direct de sink in. De kloof naast het kerkje leverde niks op en de pigfarm zou ik niet meer halen dus ik mikte op de parapenterslanding. Toen ik begon te draaien hoorde ik m’n vario en jawel hoor, ik zat in een zacht belletje. Heel langzaam draaide ik door, en na een kwartier was ik terug op starthoogte. Toch had ik er geen trek in om terug naar de berg te vliegen of ergens anders enorm m’n best te doen, ik vloog bijna rechtstreeks naar het bombout veld en bestudeerde de mogelijkheden. Op elke hoek staat een windzak en elke windzak wees een andere richting aan. De belangrijkste kwam voornamelijk uit het zuidoosten, de rottigste richting, en ik besloot om er een diagonaal van te maken met een tikje zijwind. Eigenlijk deed ik het zo slecht nog niet maar ik durfde/kon toch niet uit te duwen en landde opnieuw onelegant op m’n wielen.

Kort daarna liet Torquil zien hoe het wel moet, perfect en in de tegenovergestelde richting. Nog weer iets daarna kwam Nestor die goed landde, min of meer naar het zuidwesten, maar waar duidelijk iets mee aan de hand was. Hij huilde bijna van de pijn in z’n ellebogen dus we hielpen hem inpakken tot Flic me kwam ophalen. Samen reden we via de supermarkt in Tremp naar goal bij het meer, waar zojuist Tim dagwinnaar van de sportsclass was en Lorenzo van klasse 1. Er stonden al veel vleugels en ik deed de ronde om trackers in te nemen, om daarna het meer een keer over te zwemmen en aan m’n volgende boek te beginnen.

Nadat ik alle trackers aan de lader had, m’n jurkje aangetrokken en naar de andere kant van het dorp was gewandeld voegde ik me bij de Balla’s en Darren, waar we te eten waren uitgenodigd. Ze zitten op een onhandige plek maar in een prachtig huis met een bizarre tuin of oprijlaan waar elk blaadje en elk kiezeltje op z’n plaats zit. Erg gezellig en de avond eindigde met dansen op onze telefoons.