Ik ben totaal afgepeigerd maar wel dik tevreden. Een vlucht van bijna anderhalf uur met plus 8 en nog wat en min 8 en nog wat, ik had echt ape-armen maar het was toch erg leuk om weer eens flink m’n best te doen. De landing met m’n Litesport op het vliegveld ging niet echt volgens het boekje, ik kan m’n droguechute nooit vinden met m’n huidige harnas, maar echt slecht was het ook niet en ik stond nog net niet op de runway. Dinges droeg m’n vleugel naar de schaduw, en later bracht hij Lilou en mij naar het begin van het pad naar boven om de auto’s op te halen. Twee uur en heel veel stappen later, een half uur trager dan Lilou maar ja zij is ook jong, had ik de auto te pakken. Onderweg kreeg ik nog een standje van een parapenter omdat ik niet voor ‘m opzij ging maar tja ik zat in de dikke kar van Jan en die ga ik echt niet tegen de wand aan schuren.
Oom Zahn nodigde me op de start uit om met hem mee te rijden de komende dagen, dus ik blijf nog even op Du Chevalet. Heel tof om al m’n vriendjes van Laragne weer eens te zien maar ik zit hier eigenlijk heel goed. Schaduw, comfortabel en schoon sanitair, en bijna geen gasten. Cecile bood een koud biertje en een kletspraatje aan en nadat we herinneringen hadden uitgewisseld nam ik m’n bordje warme hap mee naar Phil om het daar nog eens dunnetjes over te doen. Alles doet pijn, ik kan zelfs m’n telefoon bijna niet meer optillen, maar het is een welverdiende vermoeidheid waarop ik heerlijk zal slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten