We konden niet naar Mens gisteren omdat ze aan de weg gingen werken, dus dat werd eerst uren koffie leuten en overleggen wie wat ging doen met wie. Uiteindelijk riep ik dat ik nu ging wandelen, André meldde zich aan en met z’n tweeën deden we een prachtige twee uur in de Gorge d’Agnielles. Steil omhoog, steil omlaag en bij iedere stap vlogen er tientallen verschillende soorten vlinders op. André lijkt me erg aardig, een klassieke verstrooide wetenschapper, maar hij mompelt en het Parijse accent is ook niet perse heel makkelijk te verstaan dus de conversatie bleef beperkt. Helemaal prima, al was het wel interessant geweest om meer te horen over de studie van het klimaat op Mars. Via de supermarkt naar het meertje om nog een half uurtje te zwemmen. Daarna een dutje in m’n hangmat, waar ik om vijf uur uitgehaald werd om nog even een eenvoudige via ferrata te doen. Precies eenvoudig genoeg voor m’n puddingarmpjes en een uurtje later arriveerden we bij de picknicktafel waar de rest van de Canards al salades en wijn hadden verzorgd. De avond eindigde met pogingen om scheldwoorden in verschillende talen heel precies te duiden en driekwart fles heerlijke genepi.
Er staat een enorme puist noordoostwind vandaag en het is koud, een klassieke mistral. Dat wordt opnieuw wandelen en zwemmen en lezen dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten