05 maart 2022

Virtual reality

zeppelinhangar

Inmiddels heb ik een verwarmd hondehok gezien, een electrisch drinkfontijntje voor katten, electrische pepermolens, overtuigende nepkaarsen en een electrisch verwarmd zalig zacht schapevachtje. En voor het eerst een vr-spel gespeeld. Superleuk al liet Jamie me eerst over een plank vanaf een wolkenkrabber lopen en naar beneden springen, waar ik gillend te pletter sloeg en in de hemel kwam. Daarna een uurtje met lasersabels snelvliegende blokjes doormidden gehakt tot ik volkomen op apegapen was. Neva heeft gelijk: ik moet gewoon zo’n ding kopen en er een vliegprogramma opzetten. Ongelooflijk wat goed.

’s Avonds aten we bij Elena en Alfredo waar de katten met hun zusjes konden spelen. We maakten ons collectief zorgen om alle vleugelfabrieken in problemen: Airborne is al dicht, we weten niet hoe het met Aeros is en er zijn grote problemen bij WillsWing. In Engeland en Amerika hebben de NACs verzekeringsproblemen. In Europa zijn er nauwelijks nog scholen. En ik durf niet te leren schermvliegen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten