Repeat bomber

Knieband om m’n verzwikte knie, tape om m’n verstuikte enkel, Papaw’s treatment op m’n geschaafde arm en daar gaan we weer. Opnieuw eerst een bombout, inpakken, omhoog racen, weer opbouwen en nog voor half vier een tweede start maken. Samen met Nikola draaide ik tot 1800 meter maximum, bij lange na niet genoeg om me veilig te voelen. Ik boog af richting het veld waar ik gisteren landde, en daar vond ik weer een rustig belletje waarmee ik wel verder van het keerpunt afdreef. In het smalle, hoge dal van Cudgewa verloor ik weer iedere concentratie en met een forse buikschuiver was ik weer aan de grond. Gelukkig was er iemand thuis in het huis waar ik naast geland was, want in dat dal is geen telefoonontvangst en ik had m’n radio niet ingeplugd. Howard was er in tien minuten. Jeetje ik ben wel heel erg teleurgesteld. Corryong zou een gezellig, simpel wedstrijdje zijn waär vooral beginners een goeie kans krijgen. Maar de condities zijn niet makkelijk en de taken zijn toch redelijk pittig, en kennelijk heb ik het totaal niet meer in me om een beetje een serieuze taak uit te vliegen.