Vanmorgenvroeg
aan Marco gevraagd of hij me naar de maan wilde slepen, zodat ik in drie
kwartier heel rustig naar beneden kon dwarrelen en ondertussen de metingen doen
waar Gerolf om gevraagd had. Daarna de trim een gaatje langzamer en het vg-touw
naar de andere kant van de kingpost, en om half drie startten we alledrie naar
een waanzinnig mooie lucht. Omdat er wat incussen vormden richting Parkes, en
alles blauw was richting Marsden, dacht ik naar Grenfell te vliegen maar al
snel merkte ik dat dat te uitdagend zou zijn. M’n vg-touw was uit de klem
geschoten dus ik moest het geheel zonder vg doen, en alleen omdat Claudia en
Pedro verdwenen waren. Bovendien hadden we geen chauffeur dus het was handiger
om dichtbij Forbes te blijven. Ik vloog in een ruime cirkel rondom het dorp,
zakte bijna uit bij de camping maar wilde toch wel graag de taak rond maken en
de vleugel opgebouwd in de hangar zetten (stiekem, als Bill het maar niet
hoort). Ik pakte een prachtige bel tot 2500 meter en stak daarna rustig tegen de
wind in naar het vliegveld. Mooie landing na iets meer dan twee uurtjes
heerlijk vliegen, joehoe ik ben er weer! Pedro’s vleugel stond al in de hangar
en Claudia landde een paar minuten na mij, helemaal blij voor mij. Ze zei dat
ik eruit zag als een blije dolfijn toen ik onder haar doorschoot voor m’n
laatste been.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten