De ergste
teleurstelling is het geen gebruik maken van de meest ideale kansen: prachtige
cumultjes, sleep op het moment dat wij dat wensen, Forbes, een toegewijde
chauffeur. M’n rits doet het, de wind blaast ons precies langs de hoofdweg over
een terrein dat ik goed ken. Toch lukt het me alweer niet om wolkenbasis te
bereiken en zak ik vlakbij het vliegveld uit, met een suffe landing als natrap.
Ik kan niet verzinnen wat het is, ik heb hier, met dezelfde vleugel en
hetzelfde harnas, mooie vluchten gemaakt. Ik ben fit en ontspannen, er zijn
geen gaggles om me weg te jagen en ik heb geen radio om me af te leiden. Pedro
denkt dat m’n sprogs misschien te laag staan zodat het moeilijker zou zijn om
te klimmen, maar volgens mij hebben sprogs sowieso geen effect als ik de vg los
heb. Ik overweeg om vandaag een gaatje langzamer te trimmen, misschien dat
Marco dan geen honderd hoeft te vliegen om mij een beetje hoger achter zich te
krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten