Uitzakken op een topdag

navette met de Duitse liga

 

Eerst bloggen, eerst eten of eerst douchen? Het wordt altijd weer eerst een potje kletsen maar ik ben nu toch te moe vies en uitgehongerd om er echt gezellig bij te gaan zitten. En de pizzeria is verdorie dicht, moet ik ook nog voor m’n eigen prakkie zorgen. We reden weer naar de Longeagne-west, goeie keuze want vanaf de Chabre is opnieuw weinig gestart vandaag. Ik startte als eerste al waren er wel al wat parapenters in de lucht en zwevers natuurlijk, maar nog geen delta. M’n start was niet denderend en in de lucht was het behoorlijk turbulent, maar boven het vliegveld zag ik een rigid omhoog draaien dus daar ging ik heen. Er zat inderdaad een pittige bel en ik werkte mezelf terug naar 1500 maar ik werd afgeleid door een parapent die veel te dichtbij kwam en even later was alles wat ik nog vond vette sink. Na twintig minuten in de lucht deed ik een heel mooie landing, altijd erg fijn, en nog voordat ik helemaal ingepakt was had ik al een lift geregeld om met m’n vleugel terug naar de camping te komen. Dat bleek echter een beetje een nadeel want hun auto was nog boven en het was onduidelijk of en wanneer Bruno zou vliegen. Vier uur lang zaten we gezellig te keuvelen, zeker gezellig maar vier uur in de bloedhitte en zonder geld om iets te snacken was toch echt teveel. Net toen iedereen aan z’n laatste biertje zat belde Dittrich dat ik de auto van een andere Duitser kon pakken, en drie kwartier later was ik thuis. Waar Gary net klaar was met inpakken na een mooie taak van 90 km in drie of vier uur, met een goeie landing op de camping. Ze kwamen tot 3200 vandaag en ik heb dus de hele middag op een heet terras zitten kletsen in moeizaam frans.