Eerst een stukje peddelen vanmorgen, bij wijze van therapie
voor m’n pijnlijke rug. ’s Middags met Conrad, Drew, Selmsy en Nicola de hele
middag op Blackheath hopjes geoefend. Het woei keihard, bijna recht van voren,
de duintjes bij dat strand stellen niks voor en het strand zelf is enorm breed,
zonder mensen. Ideaal. Eerst op een Fun 190 met Selmsy en Conrad aan de kabels,
alsof het m’n allereerste dag hanggliding was. Ik moest leren duwen om mezelf
omhoog te laten wapperen, doodeng als je twintig jaar lang geleerd hebt om bij
elke vorm van twijfel snelheid aan te trekken. En twijfel is er wel, als er een
halve orkaan tegen je aan blaast en het veel te grote toestel zich door mijn 63
kilo echt niks laat vertellen. Daarom toch maar de 160 opgebouwd, en met Drew
aan de teugels geprobeerd tegelijk uit te duwen en te sturen/gecontroleerd te
krabben. De wind was nogal vlagerig dus ik kreeg voortdurend veranderende
feedback, dat maakte het lastig om goed te voelen wat mijn input was. Hoe dan
ook, erg leuk en leerzaam en voor m’n begeleiders uitstekend voor hun conditie.
Op de terugweg heb ik Conrad bij z’n kinderen afgezet, en
mezelf geinstalleerd in z’n nieuwe huis. Meteen maar wat keukenspul gekocht en
de koelkast aangesloten. Er is nog vrijwel niks hier maar gelukkig heb ik
Ricky’s koffiezetapparaat geconfisceerd en liggen Katharina’s kampeerspullen in
m’n auto. Geen internet dat is wel weer even wennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten