Het viel allemaal niet mee vandaag, maar ook weer wel
eigenlijk. Precies om twaalf uur lag ik klaar op de dolly, verder was nog
niemand opgebouwd maar de lucht zag er al aantrekkelijk uit en de eerste
dusties zwierden langs de hangars. Het was even lastig om een startrichting te
bepalen, maar daar ging ik, gogogo. In plaats van vooruit ging ik in een enorme
bocht: een dustdevil ontstond onder m’n linkervleugel precies op het moment dat
we startten. Gelukkig was er behalve wat blauwe plekken niks kapot, en m’n
start achter Bruce verliep verder volgens plan. Ik draaide wat omhoog ook maar
kon toch niet echt tot wolkenbasis komen. Ondertussen was er een startrij
ontstaan, dus ik sprong op m’n fiets om even te gaan lunchen. Toen ik terugkwam
zag ik Bruces dragonfly op de kop naast het veld liggen, hij had geprobeerd
vlak over het hek te vliegen en het net niet gehaald. Bruce mankeert weinig
maar z’n dragonfly heeft vrij forse schade: één tug down.
Ik voegde me weer in de startrij en kwam achter Billo, de
trike. Afschuwelijk, hij ging bizar hard en omhoog en omlaag, ik had geen
schijn van kans. Op 250 meter toen hij weer bijna verticaal boven me uit steeg
releaste ik, ik had geen zin om te wachten tot hij het volgende sinkgat in zou
duiken en mij met een enorme ruk de diepte in zou trekken. De termiek was
ontzettend verbrokkeld en Billo vloog me ook nog eens bijna aan (hij had me
niet gezien zei ie) dus ik stond binnen een paar minuten weer aan de grond. Erg
jammer allemaal want de meesten hadden een aardig overlandje gemaakt, ondanks
de ruige lucht.
Morgen begint de wedstrijd. Ik ben totaal niet in
wedstrijdmodus, maar dat komt vast wel. Ik ben in ieder geval weer aardig tuned
in op m’n Litesport, en ik heb weer zelfvertrouwen waar het slepen betreft. Het
enige onderdeel van zeilvliegen waar ik gewoon goed in ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten