Himmelhoch jauchzend zum Toten betrupt... na een slechte
nacht in ons prachtige yuppie-appartement werd ik enorm misselijk. Pas toen ik
alles eruit kotste in een lunchroom waar iedereen dacht dat ik een kater had
begon ik weer een beetje te leven. Gelukkig vonden we onderweg wel een paar
schitterende eenzame stranden om streeploos te bruinen, en later in Southwest
Rocks een grote groep kangoeroes. Het lukte niet om iets te eten of te slapen
te vinden, dus we eindigden de dag met een smerige vette hap bij een
benzinepomp om vervolgens de halve nacht wakker te liggen in een pub aan de
Pacific highway waar elke vrachtwagen ons het stokoude matras aftrilde en we
dankbaar waren dat de herrie van de generator het constante gepiep van de
voetgangerslichten overstemde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten