Wow. Wow wow wow. De perfectste soarplek op aarde, moet wel
want beter kan niet. Een enorme zandvlakte waar we de vleugels ’s nachts op de
A-frames laten. Het loopt a la MonteCucco steeds steiler af en dan kom je uit
op een Famara-achtige duinenrij. Gigantisch, hoog, met rondom een strandje voor
het geval je uitzakt en een donkerblauwe oceaan. Je laat jezelf omhoog wapperen
en zodra je zin hebt land je in die zandvlakte waar je net begonnen bent. En
aan het eind van de dag laat je de vleugel op z’n frame staan, zodat je morgen
niet meer de tweehonderd meter van de auto naar de start hoeft te sjouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten