Na de uitvoerige diagnose en advies van Conrad en een goeie
nacht slaap was ik vastbesloten om te vliegen vandaag. Vanwege m’n score moest
ik wel als laatste starten, met als voordeel dat ik rustig kon herontdekken hoe
ik m’n Litesport met gloednieuw doek en kabels en touwen enzo moet opbouwen en
nogal onwennig m’n brace om doen, en als nadeel dat ik alle tijd had om flink zenuwachtig
te raken. Geen idee wat m’n schouder zou doen tijdens het slepen en ook niet
hoe de vleugel zich zou gedragen. Dat bleek allemaal bijzonder mee te vallen,
Ian sleepte me tot aan wolkenbasis, 1400 meter boven de grond, en het kostte me
vrijwel geen moeite om netjes achter de trike te blijven. Het duurde even voor
ik goed en wel op 2200 meter en on course zat, maar ik zag overal grote
landingsmogelijkheden dus ik toog optimistisch op weg. Na zo’n vijftien kilometer
bedacht ik hoe dom ik nou weer bezig was, gisteren stond ik nog te grienen
omdat ik dacht dat ik voorlopig lange tijd niet zou kunnen vliegen en omdat ik
toch wel erg zenuwachtig ben over het landen met m’n wiebelknie, en vandaag ga
ik maar meteen op taak over heuvelachtig en onbekend terrein, zonder radio en
zonder chauffeur. Ik draaide om en wist me te beheersen, voor het eerst geloof
ik, hoe mooi de bellen ook waren ik keerde niet meer terug richting het eerste
keerpunt. In plaats daarvan stond ik na anderhalf uur dolgelukkig weer op het
vliegveld, op tijd om Konrado en Guy, Josh, Jason en Mike op goal te zien
aankomen. Nog voor ik met inpakken begon stapte Conrad uit een auto die ‘m een
lift had gegeven vanaf de plek waar ie was uitgezakt, met de mededeling dat hij
naar huis ging. Ik moest in een paar minuten besluiten en het werd mee naar
Newy: m’n schouder kan sowieso niet meteen morgen weer de lucht in, het gaat
hard waaien, en doordat ik nu terug ben kan ik alsnog met Jamie naar Rainbow
beach rijden. Ik snap het wel, hij had het echt niet naar z’n zin, maar ik had
best graag nog een dagje rondgehangen. Nou ja uiteindelijk klets ik liever een
paar uur met Conrad dan dat ik de vliegen van m’n gezicht af sla en dollies
loop op te halen.
 |
| uitgebloeide cactusbloemen |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten