Als ik ergens ziek van word is het ongerechtvaardigde
verwijten. Cameron denkt dat we hem niet wilden ophalen, terwijl het juist
andersom was en we ons best deden om hem lang wachten te besparen en Pete een
lange rit (175 km). Ik landde een paar minuten voor de eerste startgate,
zuidelijk van Parkes, dus mijn plan was om naar Forbes te liften terwijl Pete
naar goal zou doorrijden. Tegen de tijd dat mijn vleugel op de auto lag,
stonden Vic en Ebbs echter al aan de grond, Ebbs nota bene met de verkeerde
coordinaten, dus de rest van de middag scheurden we op en neer tussen Parkes en
Forbes om iedereen in te laden. Ondertussen probeerden we een lift voor Camo te
organiseren, en toen dat niet lukte stapte ik uit en liftte alsnog naar hq,
terwijl de rest richting goal reed. Ik eindigde de dag behoorlijk sjagrijnig,
uitgezakt, de hele middag in de auto en dan alsnog een verontwaardigde Camo aan
de telefoon. Ineens wilde Ebbs gezellig samen gaan eten maar daar had ik nou
net even geen zin meer in, dus ik zit op m’n eentje aan de zapcurry en een
lekkere portie zelfmedelijden, hhhmmmm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten